befriedigen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [bəˈfʀiːdɪɡən]

​ ​

znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) zaspokajać, zaspokoić, satysfakcjonować

odmiana:

(1) befriedig|en, befriedigte, befriedigt (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Befriediegung ż, Befriedigung ż

przym. befriedigend

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: