bechamel (język duński)
- wymowa:
- IPA: [beɕaˈmεl]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) kulin. beszamel, sos beszamelowy
- odmiana:
- (1.1) (en) bechamel, bechamelen, blm
- przykłady:
- (1.1) Jeg kom for meget muskatnød i bechamelen og ødelagde det hele. → Dodałam za dużo gałki muszkatołowej do beszamelu i wszystko zepsułam.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) bechamelsauce, bechamelsovs
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. béchamel
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.