balalajka (język czeski)

balalajka (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. bałałajka
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

balalajka (język słowacki)

balalajka (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. bałałajka[1][2]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. balalajkár m
przym. balalajkový
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 22.
  2. Hasło „balalajka” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.

balalajka (język szwedzki)

balalajka (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) muz. bałałajka[1]
odmiana:
(1.1) en balalajka, balalajkan, balalajkor, balalajkorna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) balalajkaspelare
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 67.

balalajka (język węgierski)

balalajka (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) muz. bałałajka
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.