balalajka (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) muz. bałałajka
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik balalajka balalajky dopełniacz balalajky balalajek celownik balalajce balalajkám biernik balalajku balalajky wołacz balalajko balalajky miejscownik balalajce balalajkách narzędnik balalajkou balalajkami - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
balalajka (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) muz. bałałajka[1][2]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik balalajka balalajky dopełniacz balalajky balalajok celownik balalajke balalajkám biernik balalajku balalajky miejscownik balalajke balalajkách narzędnik balalajkou balalajkami - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. balalajkár m
- przym. balalajkový
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 22.
- ↑ Hasło „balalajka” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.
balalajka (język szwedzki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) muz. bałałajka[1]
- odmiana:
- (1.1) en balalajka, balalajkan, balalajkor, balalajkorna
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) balalajkaspelare
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 67.
balalajka (język węgierski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) muz. bałałajka
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.