bűvölet (język węgierski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) czar, zaklęcie

(1.2) przen. czar, urok

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bűvölés, bűvész, bűvészet, bűvészkedés

czas. bűvöl, bűvészkedik

przym. bűvös

związki frazeologiczne:

etymologia:

węg. bűvöl + -et

uwagi:

źródła: