błyskać (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. błysnąć)

(1.1) świecić z częstymi, krótkimi przerwami
(1.2) wydawać odblask przez krótki czas
(1.3) przen. wykazywać się czymś szczególnym w danym momencie
(1.4) pot. pojawiać się nagle i na chwilę

czasownik zwrotny niedokonany błyskać się (dk. błysnąć się)

(2.1) meteorol. ukazywać się jako błyskawica na niebie
odmiana:
przykłady:
(1.1) Urządzenie wydawało wysoki pisk i błyskało niebieskimi światełkami.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) migać, migotać, mrugać
(1.2) lśnić, mrugać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. błyskanie n, błysk mrz, błyskawica ż
przym. błyskawiczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *bliskati
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.