błogostan (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) stan błogości, szczęśliwości, zadowolenia[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik błogostan błogostany dopełniacz błogostanu błogostanów celownik błogostanowi błogostanom biernik błogostan błogostany narzędnik błogostanem błogostanami miejscownik błogostanie błogostanach wołacz błogostanie błogostany - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) błogość, euforia, rozkosz, szczęśliwość, uniesienie, upojenie, zadowolenie
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) uczucie
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- zdrobn. błogostanik m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. błogi + -o- + stan
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) blessedness
- arabski: (1.1) طوبى ż
- białoruski: (1.1) пяшчота ż
- francuski: (1.1) félicité ż
- włoski: (1.1) beatitudine ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.