bøjning (język duński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) gram. odmiana, fleksja
- (1.2) zgięcie
- odmiana:
- (1.1) en bøjning, bøjningen, bøjninger, bøjningerne
- przykłady:
- (1.1) I det danske sprog har de fleste navneord otte bøjningsformer. → W języku duńskim większość rzeczowników ma osiem form odmiany.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) gradbøjning
- synonimy:
- (1.1) fleksion
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. bøje
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: słownictwo gramatyczne w jęz. duńskim
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.