autokefaliczny (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) rel. zwłaszcza w chrześcijaństwie: związany ze statusem autokefalii, mający status autokefalii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	autokefaliczny		autokefaliczna	autokefaliczne	autokefaliczni	autokefaliczne
dopełniacz	autokefalicznego		autokefalicznej	autokefalicznego	autokefalicznych
celownik	autokefalicznemu		autokefalicznej	autokefalicznemu	autokefalicznym
biernik	autokefalicznego	autokefaliczny	autokefaliczną	autokefaliczne	autokefalicznych	autokefaliczne
narzędnik	autokefalicznym		autokefaliczną	autokefalicznym	autokefalicznymi
miejscownik	autokefalicznym		autokefalicznej	autokefalicznym	autokefalicznych
wołacz	autokefaliczny		autokefaliczna	autokefaliczne	autokefaliczni	autokefaliczne
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Właścicielem tej działki jest Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) autonomiczny

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. autokefalia ż, autokefaliczność ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. autokefalia + -czny

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) autocephalous, autocephalic
• białoruski: (1.1) аўтакефальны
• bułgarski: (1.1) автокефален
• francuski: (1.1) autocéphale
• niemiecki: (1.1) autokephal
• rosyjski: (1.1) автокефальный
• słowacki: (1.1) autokefálny
• szwedzki: (1.1) autokefal
• włoski: (1.1) autocefalo

źródła: