autobiografizm (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) liter. skłonność do wykorzystywania wątków autobiograficznych
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik autobiografizm autobiografizmy dopełniacz autobiografizmu autobiografizmów celownik autobiografizmowi autobiografizmom biernik autobiografizm autobiografizmy narzędnik autobiografizmem autobiografizmami miejscownik autobiografizmie[1] autobiografizmach wołacz autobiografizmie[1] autobiografizmy - przykłady:
- (1.1) Sam Iwaszkiewicz wszystkie te odmiany autobiografizmu odnalazł w baśniach Andersena, o czym szerzej pisał we wstępie do ich polskiego wydania w 1956 roku[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. autobiograf mos, autobiografka ż, autobiografia ż, autobiografizowanie n, autobiograficzność ż
- czas. autobiografizować ndk.
- przym. autobiograficzny, biograficzny
- przysł. autobiograficznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. autobiografia + -izm
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) autobiographism
- włoski: (1.1) autobiografismo m
- źródła:
- 1 2 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
- ↑ Piotr Mitzner, Na progu: doświadczenia religijnego w tekstach Jarosława Iwaszkiewicza, Wydawnictwo Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, Warszawa 2003, ISBN 83-707-2271-7, str. 22.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.