autobiograf (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba będąca autorem własnej biografii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Pozostawmy to mądrości biografów łącznie z autobiografem, samym poetą[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. autobiografia ż, autobiografizm mrz, autobiografizowanie n, autobiograficzność ż
forma żeńska autobiografka ż
czas. autobiografizować ndk.
przym. autobiograficzny, biograficzny
przysł. autobiograficznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. auto- + biograf
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Leszek Szaruga, „Lustro poezji”, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2007, ISBN 978-83-7441-854-6, str. 15.

autobiograf (język słowacki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) autobiograf, autobiografista[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. autobiografia ż, autobiografickosť ż
przym. autobiografický
przysł. autobiograficky
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.