ausrücken (język niemiecki)

wymowa:
IPA: [ˈaʊ̯sˌʀʏkn̩]
znaczenia:

czasownik słaby, rozdzielnie złożony

(1.1) wojsk. wyruszać, wyruszyć, ruszać, ruszyć, wymaszerować, wyjeżdżać, wyjechać, wychodzić, wyjść
(1.2) pot. zwiewać, zwiać, uciekać, uciec
(1.3) druk. wysuwać (się), wysunąć (się) przed lub za brzeg tekstu
odmiana:
(1.1-2)[1] ausrück|en (rückt aus), rückte aus, ausgerückt (sein)
(1.3)[1] ausrück|en (rückt aus), rückte aus, ausgerückt (haben)[2]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Ausrücken n, Ausrückung ż, Ausrücker m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: rücken • abrücken • anrücken • aufrücken • ausrücken • berücken • einrücken • entrücken • fortrücken • heranrücken • herausrücken • herrücken • herumrücken • herüberrücken • hervorrücken • hinausrücken • hinrücken • hinüberrücken • nachrücken • rausrücken • verrücken • vorrückenzurechtrücken • zusammenrücken
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.