aufwerfen (język niemiecki)

wymowa:
IPA: [ˈaʊ̯fˌvɛʁfn̩]
znaczenia:

czasownik mocny, rozdzielnie złożony

(1.1) podrzucać, podrzucić, nadrzucać, nadrzucić
(1.2) otwierać, otworzyć (z impetem)
(1.3) narzucać, narzucić (się)
odmiana:
(1.1-3)[1] aufwerfen (wirft auf), warf auf, aufgeworfen (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Aufwerfen n, Aufwurf m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: werfenabwerfen • anwerfen • aufwerfenauswerfenbewerfen • dazwischenwerfen • durcheinanderwerfen • durchwerfen • einwerfen • entgegenwerfen • entwerfen • fortwerfen • herwerfen • hinwerfen • hochwerfen • loswerfen • nachwerfen • niederwerfen • umwerfenunterwerfen • überwerfen • verwerfenvorwerfenwegwerfen • zurückwerfen • zusammenwerfen • zuwerfen
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.