assolato (język włoski)
- wymowa:
- IPA: /as.so.ˈla.to/
- znaczenia:
przymiotnik
czasownik, forma fleksyjna
- (2.1) imiesłów czasu przeszłego (participio passato) od: assolare
- odmiana:
- (1.1) lp assolato m, assolata ż; lm assolati m, assolate ż
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) aprico, solatio, soleggiato
- antonimy:
- (1.1) ombreggiato, ombroso
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. insolazione ż, solario m, solarità ż, solarium m, solata ż, solatio m, sole m, Sole m, soleggiamento m, soleggiatura ż
- czas. assolare, soleggiare
- przym. solare, solatio, soleggiante, soleggiato, solivo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- wł. assolare + -ato
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Maria K. Podracka, Uniwersalny słownik włosko-polski. Dizionario universale italiano-polacco, Wydawnictwo REA, Warszawa 2004, ISBN 83-7141-522-2.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.