antyfonał (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) daw. rel. księga liturgiczna zawierająca antyfony[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Na pulpicie w oratorium leżał oprawiony w skórę antyfonał z XVII wieku.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) antyfonarz
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) księga
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. antyfonarz mrz, antyfona ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. antiphonale
uwagi:
tłumaczenia:
  • łaciński: (1.1) antiphonale n
  • niemiecki: (1.1) Antifonale n, Antiphonale n
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „antyfonał” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.