anhydryt (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ãnˈxɨdrɨt], AS: [ãnχydryt], zjawiska fonetyczne: nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) miner. minerał, siarczan wapnia (CaSO4); zob. też anhydryt w Wikipedii
- (1.2) geol. monomineralna skała osadowa, zbudowana niemal wyłącznie z anhydrytu (1.1)
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik anhydryt anhydryty dopełniacz anhydrytu anhydrytów celownik anhydrytowi anhydrytom biernik anhydryt anhydryty narzędnik anhydrytem anhydrytami miejscownik anhydrycie anhydrytach wołacz anhydrycie anhydryty - przykłady:
- (1.1) Anhydryt krystalizuje w układzie rombowym.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) anhydrytyt
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. anhydrytowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- gr. ἀν- + ὕδωρ
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) anhydrite
- baskijski: (1.1) anhidrita
- białoruski: (1.1) ангідрыд m
- białoruski (taraszkiewica): (1.1) бязводнік m
- bułgarski: (1.1) анхидрит m
- hiszpański: (1.1) anhidrita ż
- niemiecki: (1.1) Anhydrit
- rosyjski: (1.1) ангидрид m; (1.2) ангидрид m
- słowacki: (1.1) anhydrit m
- ukraiński: (1.1) ангідрид m
- włoski: (1.1) anidrite ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.