andorka (język polski)
- wymowa:
- , IPA: [ãnˈdɔrka], AS: [ãndorka], zjawiska fonetyczne: nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) mieszkanka Andory (stolicy państwa Andora)[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik andorka andorki dopełniacz andorki andorek celownik andorce andorkom biernik andorkę andorki narzędnik andorką andorkami miejscownik andorce andorkach wołacz andorko andorki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mieszkanka
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Andora ż, Andorczyk mos, Andorka ż
- forma męska andorczyk mos
- przym. andorski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[2]; por. Andorka.
- tłumaczenia:
- słowacki: (1.1) Andorrčanka ż
- źródła:
- ↑ Nazwy państw świata, ich stolic i mieszkańców, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2007, ISBN 978-83-239-9999-7, s. 2.
- ↑ Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.