alasz (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈalaʃ], AS: [alaš]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) kulin. napój alkoholowy, klarowny likier kminkowy koloru żółtego[1]; zob. też alasz w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik alasz alasze dopełniacz alaszu alaszów / alaszy[2] celownik alaszowi alaszom biernik alasz alasze narzędnik alaszem alaszami miejscownik alaszu alaszach wołacz alaszu alasze - przykłady:
- (1.1) Trafiły nam do gustu: świeże serdelki z pobliskiej restauracji i prawdziwy zagraniczny alasz[3].
- (1.1) Siekiera, motyka, bimber, alasz, / przegra wojnę głupi malarz[4].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Allasch < łot. Allažmuiža (nazwa majątku ziemskiego na Łotwie)[5][6]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) kümmel, kummel, kimmel
- czeski: (1.1) alaš m
- francuski: (1.1) kummel m
- hiszpański: (1.1) kummel m
- niemiecki: (1.1) Allasch m
- rosyjski: (1.1) аллаш m
- słowacki: (1.1) alaš m
- włoski: (1.1) kummel, kimmel m
- źródła:
- ↑ Słownik wyrazów obcych, red. Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-11487-8.
- ↑ Hasło „alasz” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Bolesław Prus, Kartki z podróży, t. 1, Książka i Wiedza, Warszawa 1950, s. 95.
- ↑ Małgorzata Szubert, Leksykon rzeczy minionych i przemijających, Muza, Warszawa 2004, ISBN 83-7319-486-X, s. 10.
- ↑ Hasło „alasz” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Friedrich Kluge, Etymologisches Wörterbuch der deutschen Sprache (24. Auflage), Berlin 2002.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.