alaaf (język niemiecki)
- wymowa:
-
- IPA: [aˈlaːf]
-
- znaczenia:
wykrzyknik
- (1.1) reg. tradycyjne, głośne pozdrowienie karnawalistów w czasie ostatków (szczególnie w okolicach Kolonii)
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Als bekannteste Narrenrufe in Deutschland gelten „helau!” und „alaaf!” → Za najbardziej znane w Niemczech okrzyki karnawalistów uchodzą „helau” i „alaaf”!
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- por. helau • ahoi • hurra
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.