adiustacja (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) opracowanie tekstu do druku, w tym ortografii, interpunkcji i układu
odmiana:
(1.1) blm[1],
przykłady:
(1.1) Ta kobieta od adiustacji tekstu nie nadaje się do swojej pracy, złamała słowo "przewód" po literze "w".
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. adiustator mos, adiustatorka ż, adiustowanie n, adiustatorskość ż
czas. adiustować ndk., zaadiustować dk., zadiustować dk.
przym. adiustacyjny, adiustatorski
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. ad + iustum → do normy, do właściwej formy
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „adiustacja” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.