adarga (język hiszpański)

imagen de un caballero defendiéndose con una adarga (1.1)

wymowa:

IPA: [a.ˈðaɾ.ɣa]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. owalna tarcza wykonana ze skóry

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od adargar

(2.2) 2. os. lp (tú) trybu rozkazującego (imperativo) od adargar

odmiana:

(1.1) lp adarga; lm adargas

przykłady:

(1.1) En un lugar de la Mancha, de cuyo nombre no quiero acordarme, no ha mucho tiempo que vivía un hidalgo de los de lanza en astillero, adarga antigua, rocín flaco y galgo corredor. → W pewnym miasteczku w prowincji Mancha, którego nazwy nie chcę sobie przypomnieć, nie tak dawno temu, żył pewien hidalgo, z tych co to lancę na stojaku, tarczę podstarzałą, chabetę wynędzniałą i gończego mają.^[1]

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) escudo

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. adargar, adargarse

rzecz. adarguero m

związki frazeologiczne:

etymologia:

arab. Hiszp. addárqa < arab. أَلْ + دَرَقَةٌ (ad-daraqah)^[2]

uwagi:

źródła: