abstürzen (język niemiecki)
czasownik słaby, rozdzielnie złożony
- (1.1) runąć, spadać, spaść
- (1.2) inform. przestać działać, mieć awarię (o programie, komputerze, systemie)
- odmiana:
- (1.1-2)[1] abstürzen (stürzt ab), stürzte ab, abgestürzt (sein)
- przykłady:
- (1.1) Das Flugzeug stürzte über der Nordsee ins Meer ab. → Samolot runął nad Morzem Północnym do morza.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Abstürzen n, Absturz m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: stürzen • abstürzen • anstürzen • bestürzen • einstürzen • entgegenstürzen • herabstürzen • herausstürzen • hereinstürzen • herunterstürzen • hervorstürzen • hinabstürzen • hinaufstürzen • hinausstürzen • hinstürzen • hinunterstürzen • nachstürzen • niederstürzen • umstürzen • verstürzen • vorstürzen • überstürzen • zurückstürzen • zusammenstürzen
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.