abiotyczny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌabʲjɔˈtɨʧ̑nɨ], AS: [abʹi ̯otyčny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.• i → j , ​

podział przy przenoszeniu wyrazu: a•bio•tycz•ny^[1]

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) nieożywiony

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	abiotyczny		abiotyczna	abiotyczne	abiotyczni	abiotyczne
dopełniacz	abiotycznego		abiotycznej	abiotycznego	abiotycznych
celownik	abiotycznemu		abiotycznej	abiotycznemu	abiotycznym
biernik	abiotycznego	abiotyczny	abiotyczną	abiotyczne	abiotycznych	abiotyczne
narzędnik	abiotycznym		abiotyczną	abiotycznym	abiotycznymi
miejscownik	abiotycznym		abiotycznej	abiotycznym	abiotycznych
wołacz	abiotyczny		abiotyczna	abiotyczne	abiotyczni	abiotyczne
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Każdy organizm żyje w określonym środowisku, w ekosystemie, na który składają się elementy […] abiotyczne oraz wszystkie zasiedlające je organizmy […]^[2].

składnia:

kolokacje:

(1.1) czynniki abiotyczne • strefa abiotyczna

synonimy:

antonimy:

(1.1) biotyczny

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. a- + biotyczny < gr. αβιωτικός (abiōtikós)^[3]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) abiotic
• baskijski: (1.1) abiotiko
• bułgarski: (1.1) абиотичен
• czeski: (1.1) abiotický
• duński: (1.1) abiotisk
• estoński: (1.1) abiootiline
• hiszpański: (1.1) abiótico
• interlingua: (1.1) abiotic
• niemiecki: (1.1) abiotisch
• norweski (bokmål): (1.1) abiotisk
• norweski (nynorsk): (1.1) abiotisk
• nowogrecki: (1.1) αβιοτικός
• rosyjski: (1.1) абиотический
• słowacki: (1.1) abiotický
• słoweński: (1.1) abiotičen
• szwedzki: (1.1) abiotisk
• ukraiński: (1.1) абіотичний

źródła: