abecadlarz (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌabɛˈʦ̑adlaʃ], AS: [abecadlaš], zjawiska fonetyczne: wygł.• akc. pob.,
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) daw. początkowy uczeń
- (1.2) daw. lekcew. nauczyciel[1]
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (2.1) przest. skorowidz
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik abecadlarz abecadlarze dopełniacz abecadlarza abecadlarzy / abecadlarzów[1] celownik abecadlarzowi abecadlarzom biernik abecadlarza abecadlarzy / abecadlarzów narzędnik abecadlarzem abecadlarzami miejscownik abecadlarzu abecadlarzach wołacz abecadlarzu abecadlarze - przykłady:
- (1.1) Jaś jest abecadlarzem, właśnie poznaje pierwsze literki.
- (1.2) Idę dziś na wywiadówkę. Porozmawiam sobie z tym abecadlarzem na temat wyrzucania uczniów z lekcji.
- (2.1) W abecadlarzu nie ma wszystkich nazwisk
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) abecedariusz
- (1.2) belfer
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) uczeń
- (1.2) nauczyciel
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. abecadlarka ż, abecadlnik mrz, abecadło n, abecedariusz mos/mrz
- przym. abecadlny, abecadłowy
- przysł. abecadłowo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. abecadło + -arz
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: skorowidz
- angielski: (2.1) index
- źródła:
- 1 2
Hasło „abecadlarz” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.