Workuta (język polski)
- wymowa:
- IPA: [vɔrˈkuta], AS: [vorkuta]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) geogr. miasto na północy Federacji Rosyjskiej, w Republice Komi[1]; zob. też Workuta w Wikipedii
- (1.2) geogr. rzeka w Federacji Rosyjskiej, na polarnym Uralu, prawy dopływ Usy; zob. też Workuta (rzeka) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Workuta Workuty dopełniacz Workuty Workut celownik Workucie Workutom biernik Workutę Workuty narzędnik Workutą Workutami miejscownik Workucie Workutach wołacz Workuto Workuty - przykłady:
- (1.1) Tym razem los mnie rzucił hen na północ, w zapolarny dziki kraj Workuta[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. workucki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Vorkuta
- białoruski: (1.1) Варкута ż; (1.2) Варкута ż
- fiński: (1.1) Vorkuta
- komi-permiacki: (1.1) Вӧркута
- komi-zyriański: (1.1) Вӧркута
- rosyjski: (1.1) Воркута
- źródła:
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 226.
- ↑ Młode pokolenie wsi Polski Ludowej pamiętniki i studia V Gospodarstwo i rodzina s. 379, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1968.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.