Węgierka (język polski)

wymowa:

​, IPA: [vɛ̃ŋʲˈɟɛrka], AS: [vẽŋʹǵerka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę 

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) osoba płci żeńskiej narodowości węgierskiej, obywatelka Węgier^[1], mieszkanka Węgier^[1]

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Węgierka	Węgierki
dopełniacz	Węgierki	Węgierek
celownik	Węgierce	Węgierkom
biernik	Węgierkę	Węgierki
narzędnik	Węgierką	Węgierkami
miejscownik	Węgierce	Węgierkach
wołacz	Węgierko	Węgierki

przykłady:

(1.1) W półfinale Azerki zagrają z Węgierkami.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pot. Madziarka

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) Ugrofinka

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Węgry nmos, węgierszczyzna ż, węgierskość ż, węgierski mrz, węgierskie n, węgier mos/mzw, węgrzyn mos/mzw, węgrzynek mos/mzw, węgierka ż

forma męska Węgier mos

przym. węgierski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: Węgier

• angielski: (1.1) Hungarian
• arabski: (1.1) مجرية ż, هنغارية ż
• aragoński: (1.1) ongara ż
• białoruski: (1.1) венгерка ż
• bułgarski: (1.1) унгарка ż
• czeski: (1.1) Maďarka ż
• fiński: (1.1) unkarilainen
• francuski: (1.1) Hongroise ż
• hiszpański: (1.1) húngara ż
• interlingua: (1.1) hungara
• jidysz: (1.1) אונגערין ż (ungerin), אונגאַרין ż (ungarin)
• kataloński: (1.1) hongaresa ż
• litewski: (1.1) vengrė ż
• łotewski: (1.1) ungāriete ż
• niderlandzki: (1.1) Hongaarse ż
• niemiecki: (1.1) Ungarin ż
• nowogrecki: (1.1) Ουγγαρέζα ż
• portugalski: (1.1) húngara ż
• rosyjski: (1.1) венгерка ż
• rumuński: (1.1) unguroaică ż, maghiară ż
• slovio: (1.1) Madarica (Мадарица)
• słowacki: (1.1) Maďarka ż
• słoweński: (1.1) Madžarka ż
• szwedzki: (1.1) ungerska
• ukraiński: (1.1) угорка ż, мадярка ż
• włoski: (1.1) ungherese ż, magiara ż

źródła: