Ustroń (język polski)

herb miasta Ustronia (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈustrɔ̃ɲ], AS: [ustrõń], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. toponim, nazwa miasta i mniejszych miejscowości w Polsce i na Białorusi; zob. też Ustroń (ujednoznacznienie) w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Ustroń
dopełniacz	Ustronia
celownik	Ustroniowi
biernik	Ustroń
narzędnik	Ustroniem
miejscownik	Ustroniu
wołacz	Ustroniu

przykłady:

(1.1) Zgubiłam zegarek w domu wypoczynkowym w Ustroniu.

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Ustroniu • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Ustronia • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Ustronia • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Ustronia • mieszkaniec / mieszkanka Ustronia • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Ustroniu • pochodzić z Ustronia • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Ustronia • flaga / herb Ustronia

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ustronianin mos, ustronianka ż

przym. ustroński, ustronny

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. ustroń

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) Устронь
• czeski: (1.1) Ustroň
• niemiecki: (1.1) Ustron
• rosyjski: (1.1) Устронь

źródła: