Tyber (język polski)
Tyber (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈtɨbɛr], AS: [tyber]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. rzeka we Włoszech przepływająca przez Rzym[1]; zob. też Tyber w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Tyber Tybry dopełniacz Tybru Tybrów celownik Tybrowi Tybrom biernik Tyber Tybry narzędnik Tybrem Tybrami miejscownik Tybrze Tybrach wołacz Tybrze Tybry - przykłady:
- (1.1) Wieczorem spacerowaliśmy nad Tybrem.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) dopływ / dorzecze Tybru • nad Tybrem
- synonimy:
- (1.1) rzad. Tybr
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Tyberiusz m, Tybr m, Tiberinus m
- przym. tybrzański, nadtybrzański
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) łac. Tiberis
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Tiber
- baskijski: (1.1) Tiber
- bułgarski: (1.1) Тибър m
- chorwacki: (1.1) Tiber m
- czeski: (1.1) Tibera ż
- esperanto: (1.1) Tibero
- hiszpański: (1.1) Tíber m
- lombardzki: (1.1) Téver m
- łaciński: (1.1) Tiberis m
- nowogrecki: (1.1) Τίβερης m, Τίβερις m
- rosyjski: (1.1) Тибр m
- słowacki: (1.1) Tiber m
- słoweński: (1.1) Tibera ż
- ukraiński: (1.1) Тибр m
- węgierski: (1.1) Tevere
- włoski: (1.1) Tevere m
- źródła:
- ↑
Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 369.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.