Tuareg (język polski)
- wymowa:
- IPA: [tuˈwarɛk], AS: [tuu̯arek], zjawiska fonetyczne: wygł.• epenteza ł
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) etn. nomada, członek ludu berberyjskiego zamieszkującego obszary Sahary, głównie w Algierii, Libii, Mali, Nigrze i Burkina Faso
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Tuareg Tuaregowie dopełniacz Tuarega Tuaregów celownik Tuaregowi Tuaregom biernik Tuarega Tuaregów narzędnik Tuaregiem Tuaregami miejscownik Tuaregu Tuaregach wołacz Tuaregu Tuaregowie depr. M. i W. lm: (te) Tuaregi[1] - przykłady:
- (1.1) Część Tuaregów uciekła z Ghadamis do algierskiej wioski Debdeb, usytuowanej ponad 20 kilometrów od libijskich granic.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. tuareski m
- przym. tuareski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Tuareg
- arabski: (1.1) طوارق
- baskijski: (1.1) tuareg
- białoruski: (1.1) туарэг m
- francuski: (1.1) Targui
- nowogrecki: (1.1) Τουαρέγκ m
- rosyjski: (1.1) туарег m
- ukraiński: (1.1) туарег m
- źródła:
- ↑ Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Wiedza Powszechna, Warszawa 1997, ISBN 978-83-214-1375-4.
Tuareg (język angielski)
- wymowa:
- bryt. IPA: /ˈtwɑː.ɹɛɡ/
- amer. IPA: /ˈtwɑɹ.ɛɡ/
- znaczenia:
rzeczownik
przymiotnik
- (2.1) tuareski
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.