Teuton (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) etn. hist. członek starożytnego plemienia wywodzącego się z Półwyspu Jutlandzkiego
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. teutoński
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

Teuton (język angielski)

wymowa:
amer. IPA: /ˈtu.tən/ lub /ˈtu.tɑn/ lub /ˈtju.tən/ lub /ˈtju.tɑn/
bryt. IPA: /ˈtuː.tən/ lub /ˈtuː.tɒn/ lub /ˈtjuː.tən/ lub /ˈtjuː.tɒn/
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) teutoński

rzeczownik

(2.1) etn. hist. Teuton
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. Teutonic
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

Teuton (język francuski)

wymowa:
IPA: /tø.tɔ̃/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) etn. hist. Teuton
odmiana:
(1.1) lp Teuton; lm Teutons
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Teutonne ż
przym. teutonique, teuton
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.