Teofila (język polski)
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) imię żeńskie
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, forma fleksyjna
- (2.1) D. i B. lp od: Teofil
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Teofila Teofile dopełniacz Teofili Teofil / Teofili celownik Teofili Teofilom biernik Teofilę Teofile narzędnik Teofilą Teofilami miejscownik Teofili Teofilach wołacz Teofilo / Teofilu Teofile - (2.1) zob. Teofil
- przykłady:
- (1.1) Pożyczyłem Teofili dwie bańki.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pani Teofila • siostra / kuzynka / ciocia / babcia Teofila • kobieta imieniem (o imieniu) Teofila • święta / błogosławiona Teofila • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Teofila • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Teofila • otrzymać / dostać / przybrać imię Teofila • dzień imienin / imieniny Teofili • na Teofilę (o dniu)
- synonimy:
- (1.1) Teosia
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- zdrobn. Teosia ż
- forma męska Teofil mos, Teoś mos
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) łac. Theophila < gr. Θεοφιλα
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
- tłumaczenia:
- łaciński: (1.1) Theophila ż
- rosyjski: (1.1) Феофила ż, Теофила ż
- węgierski: (1.1) Teofila
- włoski: (1.1) Teofila ż
- źródła:
Teofila (język węgierski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, nazwa własna
Teofila (język włoski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.