Semitka (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) etn. członkini jednego ze spokrewnionych etnicznie ludów zamieszkujących Azję południowo-zachodnią (Bliski Wschód) i północną Afrykę, tj. Arabów, Aramejczyków, Babilończyków, Kartagińczyków, Etiopczyków, Hebrajczyków i Fenicjan
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. semickość ż
forma męska Semita mos
przym. semicki
przysł. semicko
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. Semita + -ka
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: Semita
  • arabski: (1.1) سامية ż (sāmīya)
  • francuski: (1.1) Sémite ż
  • rosyjski: (1.1) семи́тка ż
  • słowacki: (1.1) Semitka ż
  • włoski: (1.1) semita ż
źródła:

Semitka (język słowacki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) etn. Semitka[1][2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. semitizmus m
forma męska Semita m
przym. semitský
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Slovník slovenského jazyka (1959–1968).
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Semitka” w: Ortograficko-gramatický slovník. A – Ž [Słownik ortograficzno-gramatyczny. A – Ž.], gł. red. M. Sokolová i A. Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, 2016.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.