Reut (język polski)

Reut (1.1) (opisany jako Răut)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. rzeka w środkowej Mołdawii, prawy dopływ Dniestru^[1][2]; zob. też Reut (rzeka) w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Reut	Reuty
dopełniacz	Reutu	Reutów
celownik	Reutowi	Reutom
biernik	Reut	Reuty
narzędnik	Reutem	Reutami
miejscownik	Reucie	Reutach
wołacz	Reucie	Reuty

przykłady:

(1.1) Sieć rzeczna jest dobrze rozwinięta, a główne rzeki to Dniestr z dopływami: Reut, Ikiel, Botna i Byk oraz Prut, należące do zlewiska Morza Czarnego^[3].

składnia:

kolokacje:

(1.1) źródło / bieg / koryto / (prawy / lewy) dopływ / ramię / dorzecze / dolina / wody / nurt / płycizna / zakręt / zakole / brzeg / dno / odnoga / ujście / głębokość / szerokość Reutu • nad Reutem • Reut wypływa / płynie / wije się / meandruje / kieruje się / niesie wody / przybiera / wylewa / zatapia / opada / nawadnia / odwadnia / wysycha / przepływa / opływa / dopływa / wpływa • na prawym / na lewym brzegu / u źródeł / u ujścia Reutu • pływać / płynąć Reutem

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. reucki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) Рэўт
• litewski: (1.1) Reutas
• rosyjski: (1.1) Реут
• rumuński: (1.1) Răut
• ukraiński: (1.1) Реут

źródła: