Pepik (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) spolszczona forma czeskiego imienia Pepík (Józef)
- (1.2) pot. lekcew. Czech
- (1.3) gw. (Śląsk Cieszyński i Górny Śląsk) Czech
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Pepik Pepikowie / Pepiki dopełniacz Pepika Pepików celownik Pepikowi Pepikom biernik Pepika Pepików narzędnik Pepikiem Pepikami miejscownik Pepiku Pepikach wołacz Pepiku Pepikowie / Pepiki - przykłady:
- (1.1) Cześć, jestem Pepik, a to mój brat Honza.
- (1.2) Pod hotelem, z autobusu wysiadła cała wycieczka Pepików.
- (1.3) Precz, Pepicy, z marmuladóm, Polocy ze szpekym jadóm[1] (hasło plebiscytowe).
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) pepik
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pepik m
- zdrobn. Pepiczek m
- forma żeńska Pepiczka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- czes. Pepík < zdrobn. od: Josef → Józef
- uwagi:
- (1.2) por. Icek • Fryc • Iwan
- tłumaczenia:
- (1.2-3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: Czech
- źródła:
- ↑ Słownik gwarowy Śląska Cieszyńskiego, red. Jadwiga Wronicz, Galeria „Na Gojach”, Ustroń 2010, ISBN 978-83-60551-28-8.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.