Owerniak (język polski)

wymowa:
​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mieszkaniec Owernii; osoba z tej krainy
odmiana:
przykłady:
(1.1) Właściciel restauracji, jowialny, czerwony na twarzy, skory do żartu Owerniak (…), przyglądał się z uśmieszkiem koncertowi zapełniania żołądków przez swych gości[1].
(1.1) Ten przebiegły Owerniak rozważał sprawy polityki zagranicznej wyłącznie pod kątem spraw wewnętrznych[2].
(1.1) W Paryżu Owerniacy pracowali jako woziwodowie, nosiwodowie, tragarze[3].
(1.1) Jeszcze Suger, piewca zjednoczenia Francji wokół króla, przeciwstawiał „Franków" Owerniakom, opisując wyprawę Ludwika VI przeciwko nim podobnie, jak wojny z wrogami zewnętrznymi (…)[4]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) Owernijczyk
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Owernia ż
forma żeńska Owernianka ż, Owerniaczka ż, Owernijka ż
przym. owerniacki, owernijski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Zbigniew Zaniewicki, Od Amazonki do Wisły: 1924-1939, s. 23, nakładem Polskiej Fundacji Kulturalnej, 1980.
  2. ↑ Historia Francji: Od 1774 do czasów współczesnych, s. 493, Książka i Wiedza, Warszawa 1969.
  3. ↑ Adam Walaszek, Migracje Europejczyków 1650-1914, s. 85, Wydawnictwo UJ, 2007.
  4. ↑ Benedykt Zientara, Świt narodów europejskich: powstawanie świadomości narodowej na obszarze Europy pokarolińskiej, Państwowy Instytut Wydawniczy, 1985.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.