Ostenda (język polski)

herb Ostendy (1.1)
wymowa:
​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto w północno-zachodniej Belgii, na wybrzeżu Morza Północnego, w prowincji Flandria Zachodnia[1]; zob. też Ostenda w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Na przełomie XIX i XX wieku Sienkiewicz podróżuje między Odessą a Ostendą, telegrafuje do Warszawy, do którego banku mają przysłać mu pieniądze […][2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Ostendzie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Ostendy • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Ostendy • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Ostendy • mieszkaniec / mieszkanka Ostendy • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Ostendzie • pochodzić z Ostendy • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Ostendy
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ostendczyk mos, ostendka ż
przym. ostendzki
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 11.
  2. ↑ Ryszard Kapuściński, Weronika Kostyrko, Gazeta Wyborcza, 1994-10-05, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.