Miruś (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
- (1.1) imię męskie, zdrobnienie od Mirosław
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Miruś Mirusie / rzad. Mirusiowie dopełniacz Mirusia Mirusiów celownik Mirusiowi Mirusiom biernik Mirusia Mirusiów narzędnik Mirusiem Mirusiami miejscownik Mirusiu Mirusiach wołacz Mirusiu Mirusie / Mirusiowie depr. M. i W. lm: (te) Mirusie - przykłady:
- (1.1) Chrzestny podarował Mirusiowi nowe puzzle.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) Mirek, Mireczek
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Mirosław m, Mirek m, Mireczek mos
- przym. Mirkowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. Mirosław + -uś
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: Mirosław
- źródła:
Miruś (język wilamowski)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- Miyruś
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, nazwa własna
- (1.1) imię męskie Kaziu[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) Kazia
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Mira
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Wilamowski - Imiona męskie
- źródła:
- ↑
Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.