Mira (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈmʲira], AS: [mʹira], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) imię żeńskie; zob. też Mira (imię) w Wikipedii
- (1.2) poufała forma żeńskich imion Mirosława
- (1.3) poufała forma żeńskich imion Sławomira
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Mira Miry dopełniacz Miry Mir celownik Mirze Mirom biernik Mirę Miry narzędnik Mirą Mirami miejscownik Mirze Mirach wołacz Miro Miry - przykłady:
- (1.1) Z okazji urodzin poślemy Mirze kwiaty i bombonierę.
- (1.2) Na znaczku z podobizną króla Władysława Łokietka z 1995 roku Kopecki umieścił ukryte wyznanie – „Mira – Moja Miłość".[1]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pani Mira • siostra / kuzynka / ciocia / babcia Mira • kobieta imieniem (o imieniu) Mira • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Mira • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Mira • otrzymać / dostać / przybrać imię Mira • dzień imienin / imieniny Miry
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- (1.2)
- rzecz. Mirosława ż, Mirka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.2) pol. Mirosława
- (1.3) pol. Sławomira
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
- tłumaczenia:
- (1.2) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: Mirosława
- (1.3) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: Sławomira
- rosyjski: (1.1) Мира ż
- włoski: (1.1) Mira ż
- źródła:
Mira (język chorwacki)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) imię żeńskie Mira
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Chorwacki - Imiona
- źródła:
Mira (język farerski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) imię żeńskie
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz farerski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.
Mira (język wilamowski)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- Miyra
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, nazwa własna
- (1.1) imię męskie Kazimierz[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Miruś
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Wilamowski - Imiona męskie
- źródła:
- ↑ Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.