Miłosz (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈmʲiwɔʃ], AS: [mʹiu̯oš], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
- (1.1) imię męskie; zob. też Miłosz w Wikipedii
- (1.2) daw. zdrobn. Miłosław[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Miłosz Miłoszowie dopełniacz Miłosza Miłoszów celownik Miłoszowi Miłoszom biernik Miłosza Miłoszów narzędnik Miłoszem Miłoszami miejscownik Miłoszu Miłoszach wołacz Miłoszu Miłoszowie depr. M. i W. lm: (te) Miłosze - przykłady:
- (1.1) Miłosz kiedyś zapłaci za swoją drapieżność.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pan Miłosz • brat / kuzyn / wujek / dziadek Miłosz • mężczyzna imieniem (o imieniu) Miłosz • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Miłosz • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Miłosz • otrzymać / dostać / przybrać imię Miłosz • dzień imienin / imieniny Miłosza
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Kazimierz Nitsch, W sprawie nazwy: Warszawa, „Język Polski” nr 10/1913, s. 300.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.