Lotaryngia (język polski)

Lotaryngia (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌlɔtaˈrɨ̃ŋʲɟja], AS: [lotarỹŋʹǵi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk- • akc. pob.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. hist. region w północno-wschodniej Francji; zob. też Lotaryngia w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Lotaryngia
dopełniacz	Lotaryngii
celownik	Lotaryngii
biernik	Lotaryngię
narzędnik	Lotaryngią
miejscownik	Lotaryngii
wołacz	Lotaryngio

przykłady:

(1.1) Ludzie mieszkający w Lotaryngii są bardzo gościnni.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) region, kraina

hiponimy:

holonimy:

(1.1) Francja

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. lotaryński mrz, Lotaryńczyk mos, Lotarynka ż, Lotar mos

przym. lotaryński

związki frazeologiczne:

etymologia:

śr.łac. Lotharingia, od władcy krainy Lotara II^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Lorraine
• baskijski: (1.1) Lorrena
• białoruski: (1.1) Латарынгія ż
• białoruski (taraszkiewica): (1.1) Лятарынгія ż
• bułgarski: (1.1) Лотарингия ż
• czeski: (1.1) Lotrinsko n
• francuski: (1.1) Lorraine ż
• hiszpański: (1.1) Lorena ż
• niemiecki: (1.1) Lothringen n
• nowogrecki: (1.1) Λορένη ż, Λωρραίνη ż
• rosyjski: (1.1) Лотарингия ż
• słowacki: (1.1) Lotrinsko n
• ukraiński: (1.1) Лотарингія ż
• węgierski: (1.1) Lotaringia
• włoski: (1.1) Lorena ż

źródła: