Kutno (język polski)
Kutno (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈkutnɔ], AS: [kutno]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
- (1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie łódzkim; zob. też Kutno w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Kutno dopełniacz Kutna celownik Kutnu biernik Kutno narzędnik Kutnem miejscownik Kutnie wołacz Kutno - przykłady:
- (1.1) Czy byłeś kiedyś w Kutnie na dworcu w nocy? Jest tak brudno i brzydko, że pękają oczy. (K. Staszewski: Polska)
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Kutnie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Kutna • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Kutna • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Kutna • mieszkaniec / mieszkanka Kutna • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Kutnie • pochodzić z Kutna • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Kutna • burmistrz Kutna
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kutnianin m, kutnianka ż
- przym. kutnowski, kucieński
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.