Krzesimir (język polski)
- wymowa:
- IPA: [kʃɛˈɕĩmʲir], AS: [kšeśĩmʹir], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
- (1.1) imię męskie; zob. też Krzesimir w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Krzesimir Krzesimirowie / Krzesimirzy dopełniacz Krzesimira Krzesimirów celownik Krzesimirowi Krzesimirom biernik Krzesimira Krzesimirów narzędnik Krzesimirem Krzesimirami miejscownik Krzesimirze Krzesimirach wołacz Krzesimirze Krzesimirowie / Krzesimirzy depr. M. i W. lm: (te) Krzesimiry[1] - przykłady:
- (1.1) Wszyscy się cieszą z narodzin Krzesimira.
- (1.1) Wczoraj ojciec pozwolił Krzesimirowi pójść na prywatkę.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pan Krzesimir • brat / kuzyn / wujek / dziadek Krzesimir • mężczyzna imieniem (o imieniu) Krzesimir • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Krzesimir • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Krzesimir • otrzymać / dostać / przybrać imię Krzesimir • dzień imienin / imieniny Krzesimira
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. Krzesimirowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. krzesić + mir
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
- tłumaczenia:
- rosyjski: (1.1) Кресимир m
- źródła:
- ↑
Hasło „Krzesimir” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.