Kornel (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈkɔrnɛl], AS: [kornel]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) imię męskie; zob. też Kornel w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Panu Kornelowi przypadł do gustu chłopak jego córki.
składnia:
kolokacje:
(1.1) pan Kornel • brat / kuzyn / wujek / dziadek Kornel • mężczyzna imieniem (o imieniu) Kornel mieć na imię / nosić imię / używać imienia Kornel • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Kornel • otrzymać / dostać / przybrać imię Kornel • dzień imienin / imieniny Kornela
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kornel mrz, Kornelia ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. Korneliusz < łac. Cornelius
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
(1.1) Dawniej imię to miało przede wszystkim formę Korneli[1].
tłumaczenia:
źródła:
  1. Zapytania i odpowiedzi, „Poradnik Językowy” nr 9/1901, s. 133.

Kornel (język słowacki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny, nazwa własna

(1.1) imię męskie Kornel[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
forma żeńska Kornélia ż
zdrobn. Kornelko n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „Kornel” w: Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.