Kielecczyzna (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. hist. region wokół Kielc

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Kielecczyzna
dopełniacz	Kielecczyzny
celownik	Kielecczyźnie
biernik	Kielecczyznę
narzędnik	Kielecczyzną
miejscownik	Kielecczyźnie
wołacz	Kielecczyzno

przykłady:

(1.1) Wakacje spędziła u babki na Kielecczyźnie.

składnia:

kolokacje:

(1.1) na Kielecczyźnie

synonimy:

(1.1) Kieleckie

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) kraina

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Kielce lm nmos, kielczanin mos, kielczanka ż, Kielczanin mos, Kielczanka ż, Kieleckie n

przym. kielecki

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. kielecki + -yzna

Polskie nazwy obszarów regionalnych z przyrostkiem -(szcz)yzna np. Lubelszczyzna, Suwalszczyzna, Rzeszowszczyzna, Sandomierszczyzna, Sądecczyzna są chronologicznie późniejsze niż tradycyjne nazwy przymiotnikowe typu Lubelskie, Suwalskie, Opolskie. Nazwy z formantem -(szcz)yzna częstsze na wschodzie i południu Polski, co może być związane z przejęciem wschodniego (ukraińskiego, ewentualnie białoruskiego) modelu nazewniczego^[1].

uwagi:

(1.1) zobacz też: Białostocczyzna • Grodzieńszczyzna • Huculszczyzna • Kijowszczyzna • Kurpiowszczyzna • Lubelszczyzna • Mińszczyzna • Mohylewszczyzna • Nowogródczyzna • Opolszczyzna • Raciborszczyzna • Rzeszowszczyzna • Sandomierszczyzna • Sądecczyzna • Smoleńszczyzna • Suwalszczyzna • Wileńszczyzna • Zamojszczyzna • Żywiecczyzna

tłumaczenia:

źródła: