Karyntczyk (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) rzad. lub daw. mieszkaniec Karyntii[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Karyntczyk Karyntczycy dopełniacz Karyntczyka Karyntczyków celownik Karyntczykowi Karyntczykom biernik Karyntczyka Karyntczyków narzędnik Karyntczykiem Karyntczykami miejscownik Karyntczyku Karyntczykach wołacz Karyntczyku Karyntczycy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) Karyntyjczyk
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Karyntia ż, Karyntyjczyk mos
- forma żeńska Karyntyjka ż, Karyntka ż
- przym. karyncki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: Karyntyjczyk
- źródła:
- ↑
Samuel Bogumił Linde, Słownik języka polskiego, t. II, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807-1814, s. 971.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.