Kłobuck (język polski)
herb Kłobucka (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈkwɔbuʦ̑k], AS: [ku̯obuck]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. miasto w Polsce; zob. też Kłobuck w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Kłobuck dopełniacz Kłobucka celownik Kłobuckowi biernik Kłobuck narzędnik Kłobuckiem miejscownik Kłobucku wołacz Kłobucku - przykłady:
- (1.1) W środę pojadę na targ do Kłobucka.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kłobucczanin m, kłobucczanka ż
- przym. kłobucki
- związki frazeologiczne:
- pierdoła z Kłobucka
- etymologia:
- (1.1) pol. kłobuk → wierzchołek, górka[1][2]; kłobuk oznaczał także kapelusz, co znalazło swe odzwierciedlenie w herbie miasta
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Maria Malec, Słownik etymologiczny nazw geograficznych Polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13857-2, s. 124.
- ↑ Hasło „Kłobuck” w: Stanisław Rospond, Słownik etymologiczny miast i gmin PRL, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław, Warszawa, Kraków, Gdańsk, Łódź 1984, ISBN 83-04-01090-9, s. 146.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.