Ikiel (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. rzeka w Mołdawii, prawy dopływ Dniestru^[1]

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Ikiel	Ikle
dopełniacz	Iklu	Ikli
celownik	Iklowi	Iklom
biernik	Ikiel	Ikle
narzędnik	Iklem	Iklami
miejscownik	Iklu	Iklach
wołacz	Iklu	Ikle

przykłady:

(1.1) Sieć rzeczna jest dobrze rozwinięta, a główne rzeki to Dniestr z dopływami: Reut, Ikiel, Botna i Byk oraz Prut, należące do zlewiska Morza Czarnego.^[2]

składnia:

kolokacje:

(1.1) źródło / bieg / koryto / (prawy / lewy) dopływ / ramię / dorzecze / dolina / wody / nurt / płycizna / zakręt / zakole / brzeg / dno / odnoga / ujście / głębokość / szerokość Iklu • nad Iklem • Ikiel wypływa / płynie / wije się / meandruje / kieruje się / niesie wody / przybiera / wylewa / zatapia / opada / nawadnia / odwadnia / wysycha / przepływa / opływa / dopływa / wpływa • na prawym / na lewym brzegu / u źródeł / u ujścia Iklu • pływać / płynąć Iklem

synonimy:

(1.1) daw. Ikuł^[3]

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) rzeka

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. ikielski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• litewski: (1.1) Ikelis
• rosyjski: (1.1) Икель m
• rumuński: (1.1) Ichel

źródła: