Himalia (język polski)

wymowa:

IPA: [xʲĩˈmalʲja], AS: [χʹĩmalʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• i → j 

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) mit. gr. nimfa z wyspy Rodos, jedna z kochanek Zeusa; zob. też Himalia (mitologia) w Wikipedii

(1.2) astr. jeden z księżyców Jowisza; zob. też Himalia (księżyc) w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Himalia	Himalie
dopełniacz	Himalii	Himalii / przest. Himalij
celownik	Himalii	Himaliom
biernik	Himalię	Himalie
narzędnik	Himalią	Himaliami
miejscownik	Himalii	Himaliach
wołacz	Himalio	Himalie

przykłady:

(1.1) Himalia uchodziła za matkę Spartajosa, Kroniosa i Kytosa.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) Jowisz VI

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) nimfa

(1.2) księżyc

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) gr. Ἱμαλία (Himalia)

(1.2) od ang. Himalia (1.1)

uwagi:

zob. też Himalia w Wikipedii

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Mitologia grecka

(1.2) zobacz też: Indeks:Polski - Astronomia • Indeks:Polski - Indeks terminów astronomicznych

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Himalia; (1.2) Himalia
• czeski: (1.1) Himalia ż; (1.2) Himalia ż
• kataloński: (1.2) Himalia
• łaciński: (1.1) Himalia ż; (1.2) Himalia ż
• nowogrecki: (1.1) Ιμαλία ż; (1.2) Ιμαλία ż
• rosyjski: (1.1) Гималия ż; (1.2) Гималия ż
• słowacki: (1.1) Himalia ż; (1.2) Himália ż
• starogrecki: (1.1) Ἱμαλία ż
• ukraiński: (1.1) Гімалія ż; (1.2) Гімалія ż

źródła:

Himalia (język kataloński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) astr. Himalia^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) satèl·lit natural m

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Kataloński - Astronomia

źródła: