Hetyta (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) etn. hist. członek starożytnego ludu indoeuropejskiego zamieszkującego Anatolię; zob. też Hetyci w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Hetyta Hetyci dopełniacz Hetyty Hetytów celownik Hetycie Hetytom biernik Hetytę Hetytów narzędnik Hetytą Hetytami miejscownik Hetycie Hetytach wołacz Hetyto Hetyci - przykłady:
- (1.1) Profesor kopał w ruinach miasta Hetytów w Anatolii.
- (1.1) Hetyci stosowali birytualny obrządek pogrzebowy.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) religia / władca / król / państwo Hetytów
- synonimy:
- (1.1) Nesyta
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) Azjata
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. hetyckość ż
- forma żeńska Hetytka ż
- przym. hetycki
- przysł. hetycko
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) łac. Hetthaeus < gr. Χετταῖος < hebr. חתי (hty)
- uwagi:
- (1.1) inna pisownia Chetyta, Chittyta
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Hittite
- baskijski: (1.1) hitita
- białoruski: (1.1) хет m
- rosyjski: (1.1) хетт m
- słowacki: (1.1) Chetit m
- ukraiński: (1.1) хетт m
- włoski: (1.1) ittita m, ittito m, hittita m, hittito m, eteo m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.