Hekata (język polski)
- wymowa:
- IPA: [xɛˈkata], AS: [χekata]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) mit. gr. zob. Hekate
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Hekata Hekaty dopełniacz Hekaty Hekat celownik Hekacie Hekatom biernik Hekatę Hekaty narzędnik Hekatą Hekatami miejscownik Hekacie Hekatach wołacz Hekato Hekaty - przykłady:
- (1.1) Hekata ukazywała się czarodziejom i czarodziejkom z płonącymi pochodniami w obu rękach, w towarzystwie wyjących psów lub też pod postacią zwierząt: suki, wilczycy, klaczy.
- (1.1) Atrybutami Hekaty były: bicz, pochodnie, wąż, pies, wilczyca, klacz, kot, magiczne i trujące zioła.
- (1.1) Aby ubłagać Hekatę, wynoszono jej na rozdroża resztki ofiar składanych umarłym[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) bogini Hekata • boska Hekata • atrybut / figurka / hymn do / kult / posąg / przedstawienie / przydomek / wizerunek Hekaty • ku czci / na cześć Hekaty • oddawać cześć / poświęcony / składać ofiary Hekacie • czcić Hekatę • mit o Hekacie
- synonimy:
- (1.1) war. Hekate; Trywia
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) bogini
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- zob. Hekate
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- zob. Hekate
- uwagi:
- (1.1) por. Hekate • Trywia; zobacz też: Indeks:Polski - Mitologia grecka
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: Hekate
- źródła:
- ↑ Jan Parandowski, Mitologia. Wierzenia i podania Greków i Rzymian, Czyelnik, Warszawa 1972, s. 88.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.