Gorol (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) gw. (Górny Śląsk) pejor. także żart. nie-Ślązak mieszkający na Górnym Śląsku[1]
- (1.2) gw. (Górny Śląsk) pejor. także żart. mieszkaniec Zagłębia Dąbrowskiego
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) gorol oswojony[2] • gorol z wulca[2]
- synonimy:
- (1.2) gorol zza Brynicy[2]
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Gorolijo[2] ż, gorolizacja[2] ż, Gorolowice[2] lm nmos
- forma żeńska Gorolka ż
- przym. gorolski[2]
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. góral – pierwszymi przybyszami na Śląsku byli przeważnie górale[3]
- uwagi:
- Raczej należy pisać małą literą: gorol[4].
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Joanna Furgalińska, Ślónsko godka. Ilustrowany słownik dla Hanysów i Goroli, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2010, ISBN 978-83-01-16438-6, s. 17.
- 1 2 3 4 5 6 7 Anna Tyrpa, Giaury, goje, gadzie i gorole – my i reszta świata, w: Historia języka, dialektologia, onomastyka w nowych kontekstach interpretacyjnych pod red. Renaty Przybylskiej, Macieja Raka, Agaty Kwaśnickiej-Janowicz, Wydawnictwo UJ, Kraków 2018, s. 225.
- ↑ Anna Tyrpa, Giaury, goje, gadzie i gorole – my i reszta świata, w: Historia języka, dialektologia, onomastyka w nowych kontekstach interpretacyjnych pod red. Renaty Przybylskiej, Macieja Raka, Agaty Kwaśnickiej-Janowicz, Wydawnictwo UJ, Kraków 2018, s. 224.
- ↑ Anna Tyrpa, Giaury, goje, gadzie i gorole – my i reszta świata, w: Historia języka, dialektologia, onomastyka w nowych kontekstach interpretacyjnych pod red. Renaty Przybylskiej, Macieja Raka, Agaty Kwaśnickiej-Janowicz, Wydawnictwo UJ, Kraków 2018, s. 224–226.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.